Op 23 september om 3u03 stond de zon loodrecht boven de evenaar. Dit wordt de herfstequinox genoemd. Een equinox is het moment waarop dag en nacht even lang zijn. Langzaam verschuift het evenwicht en maakt de zomer plaats voor de herfst waarin de nachten langer worden en de dagen korter. Het licht ruimt weer plaats voor het donker.

Dit is de tijd van het jaar om je, net zoals alles in de natuur, langzaam terug te trekken naar binnen en je voor te bereiden op het donkere deel van de cyclus.

Veel mensen hebben het moeilijk met deze periode, voelen zich depressief en blijven intens verlangen naar het licht van de zomer. Dit komt omdat we het donkere deel van de cyclus, de naar binnen gekeerde vrouwelijke fase niet goed meer kennen in onze sterk naar buiten gerichte samenleving.

Je kan dit doorbreken door bewust stil te staan bij de cyclische bewegingen in de natuur en de belangrijke overgangspunten voor jezelf te vieren. Hierdoor herinneren we ons onze eigen cyclische natuur en kunnen we onze natuurlijke verbinding met het leven en ons-Zelf herstellen. Want wat er buiten ons gebeurt in de natuur gebeurt net zo goed binnenin onszelf.

Het herfstfeest dat doorheen de eeuwen gevierd werd tijdens de herfstequinox is een feest waarbij de laatste oogst werd binnengehaald en gevierd. Dit feest, dat ook wel ‘Mabon’ werd genoemd is dus een feest van dankbaarheid. Er breekt een nieuwe periode aan waarin je mag uitrusten en genieten van de oogst van het afgelopen jaar.

Het is hét moment om te reflecteren op je persoonlijke oogst van het afgelopen jaar. Maak voor jezelf de balans op. Waar ben je in gegroeid, welke successen in jezelf heb je geoogst en welke dingen zijn nog aandachtspunten?